U heeft op deze website misschien de indruk gekregen dat ik met veel plezier werk. Dat klopt! Maar ook als ik niet werk doe ik leuke dingen. Vaak met anderen, maar graag ook af en toe in mijn uppie. Ik koester enkele goede gewoonten zoals alle avonden met mijn vrienden, het jaarlijkse IFFR (International Film Festival Rotterdam), de tweejaarlijkse Flamenco Biennale en de Volkskrant op zaterdagochtend. Verder kan ik niet zonder een regelmatige dosis van onze top dansgezelschappen (NDT, Het Nationaal Ballet, het Scapino Ballet), de gevoelige (piano)aanslag van Michiel Borstlap (Check ‘Bloem’) en mag ik me graag laten verwennen door andermans kookkunsten...:-).
Onder het motto van …
Ik wandel graag met een (of meerdere) van mijn wandelvrienden. Ik vind het ook een heerlijke vakantiebezigheid. Omdat een beetje wandeling toch gauw een paar uur kost is samen wandelen eerlijk gezegd gewoon een vorm van eindeloos kunnen praten. Zonder haast de laatste nieuwtjes delen, je gedachten uitspreken en elkaar beter leren kennen. Ik houd er altijd een goed gevoel aan over. Dat kan er ook mee te maken hebben dat elke wandeling mag eindigen in de kroeg.
Om mezelf niet te kort te doen: een maal heb ik de Nijmeegse vierdaagse gelopen, 4 dagen a 40 km per dag, respect graag!
Weg(dromen) met boeken
Als het me lukt om offline te gaan pak ik graag een boek. Dat is meestal een hedendaagse roman. Enkele toppers – en ja, ook wel aanraders - zijn Peachez, een romance of Grand Hotel Europa (beide van Ilja Pfeijffer), Daar waar de rivierkreeften zingen (Delia Owens), De eerste vrouw (Susan Smit), Kafka op het Strand (Haruki Murakami), Wees Onzichtbaar (Murat Isik), Meisje, Vrouw…Anders (Bernadine Evaristo) en Cutting for Stone (Abraham Verghese, in het Nederlands vertaald als De Heelmeesters).
De roman wissel ik graag af met wat beschouwende boeken; licht filosofisch, op persoonlijke ontwikkeling gericht of vakgerelateerd. Zoals De Vermoeide samenleving (Byung C. Han), Magisch brein, magisch hart (James Doty), The Slow Professor (Berg & Seeber), De zin van het leven (Fokke Obbema), Attending (Ronald Epstein), Het gaat wel weer over (Mariel den Engelsman) en natuurlijk Sterfelijk Zijn (Atul Gawanda). Als ik er iets over te zeggen zou hebben dan zou ik de laatste twee titels verplichte kost maken voor alle dokters (in spe). En Onzichtbare vrouwen (Caroline Perez) voor iedereen die zich nog beter wil informeren over de (effecten van de) ongelijkheid tussen vrouwen en mannen in de samenleving.
Inspiratie en zingeving
Ik vind inspiratie in de bestudering van de Advaita filosofie (non-dualiteit) en de lessen van (de leerlingen van) Grand Master Choa Kok Sui. Ik mediteer, niet altijd even gedisciplineerd, voel me soms een echte yogi, en spreek af en toe met een coach. Ook heb ik ontdekt dat het me helpt om met frisse blik te blijven kijken als ik af en toe (kort) van omgeving verander. Af en toe een paar weken in Spanje (letterlijk ‘op afstand’) werken doet me goed! Ook een goede motivator om daarvoor een beetje Spaans te gaan leren (met de nadruk op een beetje).